تأثیر وضعیت جنینی حین خونگیری وریدی بر درد و شاخصهای فیزیولوژیک در نوزادان نارس

مقدمه: نوزادانی که در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بستری میشوند بطور معمول تحت رویه های دردناک  قرار می گیرند.  که ممکن است بر روی سیستم اعصاب مرکزی تأثیر منفی بگذارد. یکی از روشهای تسکین درد برای این نوزادان، وضعیت جنینی است. هدف:تعیین تأثیر وضعیت جنینی حین خونگیری وریدی درد و شاخصهای فیزیولوژیک در نوزادان نارس.  روش: در این مطالعه تجربی 70 نوزاد نارس 36-32 هفته حاملگی که نیاز به نمونه گیری وریدی داشتند در دو گروه وضعیت جنینی (35 نفر) و کنترل (35 نفر) بررسی شدند. در گروه آزمون، پرستار برای بررسی شدت درد با استفاده از ابزار پروفایل درد نوزادان نارس (premature infant pain profile (pipp))، درحالیکه نوزاد در وضعیت پهلو قرار گرفته، ابتدا میزان ضربان قلب (hr) و spo2 نوزادان، دو دقیقه قبل، حین و سه دقیقه پس از نمونه گیری را اندازه گیری و حداکثر میزان آن را ثبت می کرد و برای بررسی تغییرات رفتاری درد، از صورت نوزادان فیلمبرداری شد. پژوهشگر دست چپ خود را روی سر نوزاد قرار داده و با دست راست اندامهای تحتانی را به حالت جمع شده داخل شکم نوزاد نگه میداشت. درگروه شاهد هیچ گونه مداخله ای برای کاهش درد نوزادان انجام نشد. یافته ها: میانگین سن جنینی نوزادان 22/1±  45/34 هفته بود. یافته ها نشان داد در گروه آزمون میزان درد نسبت به گروه شاهد کمتر بود (017/0 p <). اما در مرحله بعد از نمونه گیری بین دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. میانگین تغییرات hr و میانگین تغییرات کاهش  spo2در بین دو گروه اختلاف معنی داری داشت (001/0 p <) و در گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: از آنجاییکه وضعیت جنینی توانست باعث تغییر در میزان ضربان قلب و اشباع خون شریانی وکاهش شدت درد نوزادان گروه آزمون نسبت به گروه شاهد شود بنابراین، می توان به عنوان شیوه ای برای کاهش درد ناشی از خونگیری وریدی استفاده کرد.